Ne zaman aradım hatırlamıyorum.
Belki içimdeki boşluğu doldurmak için, belki sadece birinin tenini hissetmek için.
Konuşmalar kısa sürdü.
O çok şey anlatmadı.
Ben çok şey sormadım.
Geldiğinde zaman durmuş gibiydi.
Adı Derya’ydı.
Kısa topuklu ayakkabılar, sıkı topuz, siyah deri tayt.
Belli ki her adımıyla ne yaptığını bilen bir kadındı.
Kapıdan girer girmez üstüme düşmedi.
Sadece pencereye yürüdü ve perdeleri çekti.
Sonra döndü ve sordu:
“Sert misin yoksa yönlendirmeyi mi istersin?”
İşte orada zaman durdu.
Konuşmamı beklemedi.
Bedenimle cevap verdim.
Ve o an anlamıştı zaten:
Ne istediğimi, neye ne kadar hazırım olduğumu.
Arkadan veren eskort Alanya gibi bir aramayla ulaşmıştım ona.
Ama yaşadığım şey sıradanlıktan çok uzaktı.
Pozisyon değil, o pozisyonda kurulan güven önemliydi.
Bedenin eğildiği an, tüm yüklerin sırtından aktığı andı.
Temas uzundu, dozluydu ama dengeliydi.
Bana emir vermedi ama yönetti.
Zorlamadı ama yönlendirdi.
Bitince sadece bir şey söyledi:
“Şimdi biraz kendini dinle. Sana iyi geldim mi?”
Geceden çok, dokunuşları kaldı aklımda.
Ve hâlâ bazen, cama yansıyan silueti geliyor gözümün önüne.
Perdeyi çekip, beni kendime çeviren kadın.
