Otele giriş yaptığımda lobide birkaç turist vardı. Kalabalık değildi ama göz temasından kaçınmaya çalıştım. O mesajda “odama çıkmadan önce beni bekle” demişti. Ve geldi. Tam vaktinde. Ten rengi dar elbise, topuz yapılmış saçlar. Yüzü yoktu benim için, ilk gördüğüm şey: yürüyüşüydü. Yavaş, sessiz ve kararlı.
Asansöre beraber bindik. Kapı kapanmadan parmağını “7”ye bastı. Gözüm bile oradan kayamadı. Kapı kapanınca dönüp bana baktı. Hiçbir şey demedi. Ama eli benim elimdeydi. Hafifçe bastı. Sonra kendi bileğine kaydırdı. Bu bir tutuş değil, bir mesajdı: “Hazır mısın?”
Konaklı Escort buluşması, asansörün o dar ve sessiz boşluğunda başladı. Odaya girer girmez ışığı kısmadı. Perdeyi çekmedi. Sadece çantasını bıraktı. Ayakkabılarını çıkardı. Gömleğimin yakasına dokundu. Hiç acele etmeden… Sanki her düğme, bir sınırı aşmak gibiydi. Soyunmak değil, bırakmak gibiydi. Bütün günün yorgunluğunu, bütün haftanın kalabalığını üstümden aldı.
Yatağa geçtiğimizde konuşma bitmişti. Sadece nefes vardı. Dokunma şekli öğretici değildi. Yönlendirme yoktu. Karşılıklı bir teslimdi bu. Gecenin içinde saat kaçtı bilmiyorum ama zaman durmuş gibiydi. Sabah kahvaltıya inmediğim tek otel sabahıydı bu.
Konaklı Escort böyle çalışır. Ne çok sorar ne çok anlatır. Ne acele eder ne de gecikir. Bedenin kadar zihnini de teslim alır. Bir gecede her şeyi değiştirmez ama o geceyi sonsuza kadar hatırlatır.
Eğer sen de “rastgele” değil, “hissedilen” bir deneyim arıyorsan…
👉 Sessizlikte başlayan geceleri seviyorsan Konaklı Escort sayfasına da göz atabilirsin
Konaklı Escort ile Asansörde Başlayan Temas
